Waar kan ik jou mee helpen?
Beste mensen,
Dit is een nieuwe blog. Het enige doel van mij met deze blog is om jou te helpen. Mijn wens is om dit blog een community te laten worden waar we van gedachten wisselen, elkaar tips geven en elkaar helpen.
Daarom vanaf nu een vierwekelijkse blog. Ik wil het een bron van inspiratie en beste informatie laten zijn op het gebied van verbetering en modernisering van de overheid.
Maar om dat te bereiken, heb ik wel jouw hulp nodig.
Ik vraag mij dus af … Waarmee kan ik jou helpen?
Waarover wil jij dat ik het de komende maanden heb? Welke vragen of ideeën heb jij? Welke onderwerpen vindt jij interessant? Waar wil jij meer over lezen en leren?
Buiten dat ben ik ook nieuwsgierig op welke dag en tijdstip jij mijn blog wilt ontvangen. Plaats de onderwerpen waarin jij geïnteresseerd bent in het commentaarveld hieronder.
De eerste tien commentaren op deze eerste blog worden beloond met 1 uur gratis advies van mij.
Schroom niet om een onderwerp te noemen dat anderen ook hebben genoemd. Plaats het gewoon in een comment; zo kan ik zien welke van de onderwerpen ‘hot’ is.
Ik ben ontzettend benieuwd naar je input.
Hartelijke groet,
Alexander
PS. Hebben je vrienden ook baat bij mijn blog? Deel het met hen!
Hoi Alexander,
Zo 123 scannend, zie ik dat je event en blog veel goede energie, inspiratie en verbinding tot stand hebben gebracht. Past mooi bij je rol en hoe ik je heb leren kennen.
Welke rol ligt er voor de overheid? En welke voor de burger? En voor mij?
L’etat c’est moi. 10 Kernwoorden waar ik aan denk bij de vraag wat de rol van zowel de overheid als staatsburger anno 2013 zou kunnen zijn:
1. (Probleem)Eigenaarschap
2. Wederzijdse afhankelijkheid
3. Partnerschap
4. Verbondenheid
5. Rentmeesterschap
6. Ondernemerschap
7. Zakelijkheid
8. Medemenselijkheid
9. Leefbaarheid
10. Talentbenutting
Mooi initiatief Alexander. Je krijgt wat je geeft. Ga zo door!
De vernieuwing komt van binnenuit. Nil Volentibus Arduum….
Hartelijke TALENTgroet,
Viktor Steijger
Kan ik zonder de overheid? Je bedoelt, kan de overheid zonder mij. Een belangrijke conclusie van je eerste inspirerende avond. Wij burgers zijn de overheid. Dank Bart Klijnsma
Geweldig initiatief. Mij heb je mee en samen helpen wij elkaar.
Beste Alexander,
Het merkwaardige is dat ik me er op verheugde om dat uur advies te ‘winnen’. Ik heb namelijk erg genoten van je optreden vanavond op de netwerkbijeenkomst over overleven zonder hulp van de overheid.
Maar, klaarzittend voor een leeg commentaarveld, ontdek ik dat je uitnodiging ineens een heel denkproces op gang brengt, met denkflarden als ‘heb ik wel hulp nodig?’ en ‘als ik nou echt hulp nodig heb, als het echt persoonlijk wordt, ben ik dan wel bereid om dat publiekelijk te delen?’ Terwijl het delen van verwarring of behoefte aan hulp toch ook uitnodiging tot verbinding kan zijn, omdat het zo menselijk is.
Dank voor de verwarring.
Door de door jouw georganiseerde bijeenkomst vandaag 21 maart 2013 ben ik geïnspireerd mijn netwerk weer op niveau te brengen (zowel zakelijk als privé) en zou daar graag met je over van gedachten willen wisselen. Voor een vervolg op vanavond vind ik het wel een goed idee om een ieder te vragen hun visitekaartje te tonen en daarbij te laten vermelden waar ze eventuele hulp kunnen bieden.
Hoe we meer kunnen met minder overheid? Je hebt vanavond zelf het antwoord gegeven. Zet digitale netwerken (van netwerken) om in menselijke netwerken. Leer je buren kennen. Help elkaar, ook als de nood niet al te hoog is. Dat is duurzaam leven. Wanneer je elkaar echt nodig hebt, is je netwerk meer dan een linkje en is hulp nabij. Zelfredzaamheid bereik je samen. Samenredzaamheid dus…
Ik ben geinspireerd door je passie om je doel na te streven en wil graag eens met je van gedachten wisselen over de kracht, maar vooral het bekrachtigen van sociale media.
Deze avond over zelfredzaamheid en red je het zonder overheid na een ramp heeft mij in een ding bevestigd: er is een positieve onderstroom van mensen, die zelf in actie komen, zich organiseren met anderen en het verschil kunnen maken en een beweging in gang zetten. Wat mij mooi lijkt, is deze inspirerende startbijeenkomst uit te laten groeien tot een netwerk van mensen, die weer andere mensen mobiliseren om het verschil te maken. Onbeantwoord en een opgave voor een volgende bijeenkomst: wat kunnen mensen in het netwerk afspreken om concreet aan te pakken?
Ik maak graag van je adviesuurtje gebruik om met je in gesprek te gaan over de vraag: welke zaken moet de overheid anders organiseren, opdat eigen kracht en zelforganisatie meer van de grond komt en om te bekijken waar de overheid dan wel nog van is.
Wat een prima initiatief. Een paar uurtjes in een boerderij bomen over …………… Erg inspirerend. Ik kijk uit naar het vervolg. Bedankt. Wim Molenkamp
Leuk Alexander! En wat een uitdagend thema: Verbetering en modernisering van de overheid! Wat zal ik zeggen als Duitse, die niet eens mag stemmen en toch alweer bijna de helft van het leven hier woonachtig is en netjes bijdraagt aan het overheidsbudget, afhankelijk is van de WW, pensioen en noem maar op. Uitdaging? Dan stem ik uiteraard graag op jou! Wie is Europa en hoe gaan we ermee om?
Na een hectische dag met o.a. een nieuwe visie op de toekomst van de gemeente en overleg met het wijkteam Vinkeveen (over hoe je het beste de burger en de overheid samen kunt laten werken, met elkaar kunt laten werken, voor elkaar kunt laten werken en dat ook nog met een hoop plezier), de avond doorgebracht om de verjaardag van mijn zoon te vieren met jeugd dat de toekomst heeft. pff, daar moet nog aan gewerkt worden haha, en ja, alle hulp is welkom.
Beste Alexander,
Je bent jong, vol met spannende ervaring en hebt veel ambities. Zou leuk zijn als je bereikbare volgende stappen bedenkt voor een krachtige samenleving. Wat is jouw ideaalbeeld van maatschappelijke partijen? Waarmee helpen rijke fondsen? Wat doen bedrijven? Welke rol blijft over voor overheden? Hoe excelleren zij in een bescheidener nieuwe rol. Maak je blog uitsluitend bij veel inspiratie. Moment van verschijnen maakt niet uit. Hoewel je rekening mag houden met tijdsverschil met NYC!
Hartelijke groet,
Henk
Kan ik zonder de overheid? Mooie bijeenkomst! In de auto terug naar huis volop nagedacht over dit onderwerp. Vraag is niet alleen van toepassing op crisissituaties. Terugtredende overheid, burgerparticipatie, burgerinitiatieven, samenwerking, de beweging Kracht in Nederland. Allemaal zaken die naar boven kwamen. Volgende keer hier aandacht aan besteden?
Gefeliciteerd met je website. Ziet er mooi uit. Helemaal van deze tijd.
Dank voor de interessante avond.
Onderweg naar huis dacht ik aan wat ik zou kunnen inbrengen in de discussie over zelfredzaamheid. Veel aanwezigen, waaronder de spreker van het Rode Kruis, benadrukten wat burgers zouden kunnen/moeten doen om zichzelf beter voor te bereiden op een ramp. Bij het rondje vinger opsteken heb ik alleen mijn hand opgestoken bij de vraag of ik burger was. Dat kon ik niet ontkennen haha. Maar overlevingspakketten, NLAlert, APP’s van het Rode Kruis, dat is allemaal een ver van mijn bed show. En de vraag is nu hoe we alle Jaco’s zover krijgen dat ze er wel wat mee gaan doen.
Punt bij dit soort dilemma’s is dat er altijd mensen zijn die weten wat een ander zou moeten doen. Maar wanneer en waarom gaan die ander dat dan daadwerkelijk doen? Iemand die rookt kan ineens wel stoppen, nadat hij een hartinfarct heeft gehad. Terwijl hij daarvoor al jaren wist dat het heel ongezond was. Iemand die te zwaar is kan ineens afvallen als hij gezondheidsproblemen krijgt. En jij organiseert een avond over overleven zonder hulp van de overheid nadat je in Thailand bent geweest. Terwijl je op televisie al meerdere andere rampen hebt gezien.
Daarmee komt mijns inziens de crux vanzelf naar voren: niet investeren in meer middelen, maar wel in het bedenken waar de motivatie zit bij mensen. We weten dat persoonlijk meemaken, angst, plezier hier ene rol in kunnen spelen etc.
Enkele voorbeelden:
-Als je mij wilt raken dan zou je iets via mijn kinderen (school) in gang moeten zetten. Als ik door mijn kinderen wordt aangesproken op mijn zorg voor hen, dan staat er zo een overlevingspakket op zolder hoor.
-Bij een grote klant van 365 was het een gebruik dat de stoere arbeiders de terugkoppeling van hun health check kregen in aanwezigheid van hun partner. Als de dokter tegen je vrouw zegt dat je man als ’tie zo doorgaat zijn pensioen niet gaat halen, dan staat er ineens ander eten op tafel thuis.
-Aan mijn tafel zat een meneer die de overstroming bij Wilnis had meegemaakt. Hij sprak er met ontzag over en zal de rest van zijn leven geen Postbus 51 spotje hierover nodig hebben.
Als je veranderingen in organisaties kunt sturen (SIOO), dan kan je ook het gedrag van de mensen in die organisaties sturen. Als je dat vertaalt naar de burgers, dan is de oplossing nabij. Mijn idee zou zijn om als overheid een programma te ontwikkelen waarbij in kaart wordt gebracht hoe je mensen intrinsiek gemotiveerd kunt laten worden om zichzelf goed voor te bereiden op calamiteiten. Als je het interessant vindt, dan kunnen we er een keer over doorpraten.
Groet,
Jaco
Mooi en voor herhaling vatbaar initiatief. En een onderwerp dat aanspreekt. Met betrekking tot de verwachtingen van de overheid naar hoe de burger zich gedraagt tijdens rampen, heeft die overheid enerzijds een voorbeeldfunctie en anderzijds een faciliterende rol. Deze twee komen in eerste instantie samen bij de hulpdiensten. De hulpdiensten moeten leren de burger te benutten tijdens een incident, klein en/of groot. De burger moet de gelegenheid krijgen om iets te kunnen betekenen. En de overheid dient dit te faciliteren en aan te moedigen. Dus niet wegduwen maar omarmen bijvoorbeeld, zoals Nico aangaf, door het ondersteunen bij het bouwen van netwerken.
Hoe dan ook, de avond geeft voldoende stof tot nadenken om een volgende keer concreter met deze materie aan de slag te gaan. Ik wil daar graag bij ‘ondersteunen’.
mooi initiatief!
Het vuurtje is gisteravond aangestoken. Ik wil graag het vuur in stand houden en verspreiden. En vanuit mijn professie als filmmaker mag dat een film(pje) worden dat makkelijk via allerlei social media kan worden verspreid.
Ik heb gisteren inspiratie, een beetje verwarring en verbazing meegenomen vanuit de Eemhoeve.
Hieronder staan nog wat onsamenhangende ‘mental-notes’. Het woord is krachtig maar beelden nog meer… Maar ik weer nog niet precies hoe of wat.
‘Mental notes’:
– jij bent de (allereerste) hulp, wist je dat? en wat kun je dan doen?
– help jij je buurman/vrouw?
– helpt de buurman/vrouw jou?
– hoeveel mensen wonen er eigenlijk in jouw appartementencomplex of straat?
– leun jij op (schijn) veiligheid?
– hoe groter de veiligheid hoe groter de kwetsbaarheid
– wanneer ga jij om? Waar zit de motivatie of juist de angst
– zelfredzaamheid of samenredzaamheid is geen linkse of rechtse hobby het gaat gewoon over je zelf als mens zijnde
– wat kan de overheid doen voor jou, maar vooral ook wat kun jij voor de overheid doen?
– wat kan iemand anders voor jou doen, en wat kun jij voor iemand anders betekenen?
– misstanden in de ontwikkelingshulp uitzondering of regel?
– de kracht zit em in van onderop, vanuit de vraag organiseren. Dat betekent pro-actief i.p.v. reactief.
– wat/waar is het vliegwiel?
De vorm en inhoud van de film kan nog alle kanten op:
– shock-movie: worst-case-scenario uitbeelden – de ellende voorspellen/uitrekenen
– risico’s letterlijk in beeld brengen: Bijvoorbeeld ‘Wist u dat bij een ontploffing in de Amsterdamse haven alle inwoners en werkende mensen in Amsterdam-Noord in levensgevaar zijn?’
– wat doen mensen in paniek? Is men dan nog menselijk?
– scripted reality ergens in Nederland
of meer soft approach:
– vanuit menselijkheid
– benadrukken van de oplossing i.p.v. het probleem
– compilatie van ervaringsdeskundigen
– best practices,
– interview met slachtoffers,
– hoe doen ze dat in het buitenland (VPROmetropolis-achtig)
– geen Postbus 51 filmpje
Kortom je ziet het al. Ik wil graag nog eens met iemand brainstormen hierover. Begin is gemaakt door los te gaan op je website Alexander. Waarvoor dank! En mocht je nog een uurtje tijd hebben of andere mensen weten die hun creativiteit, originaliteit en visie willen inzetten dan houd ik mij aanbevolen. (contact@franskuiper.com)
Hoi Alexander,
Zo te lezen heb ik 21 maart jl. wat gemist. Ik hoop er volgende keer bij te zijn.
Ik ken je al een aantal jaren en je hebt mij ook al een keer geheel belangeloos geholpen. Al was het alleen maar dat je mijn verhaal wilde aanhoren. Mijn brandweer netwerk staat voor jou en andere bloggers klaar.
Groet, Jan Zeeman
Ik ben aan LinkedIn en Facebook begonnen. Ik heb ontdekt dat daar interessante, leuke en soms dingen langskomen waar je kromme tenen van krijgt. Via Social Media heb ik zo iemand gevonden waar ik mee in de zandbak heb gezeten. Door op Social Media te zijn en te reageren, verruim je je blik. Ik was anders ook niet in Bunschoten geweest. Dat heb ik zeer inspirerend gevonden. Ik wil het nog beter kunnen benutten. Graag ontmoet ik een trainer, die mij goed wegwijs maakt.
Hoi Frank,
Mijn vraag is: bestaat zelfredzaamheid wel? Misschien een beetje flauw, want natuurlijk moet je zelf in actie komen vanuit de kracht in jezelf, maar uiteindelijk moet je het samen doen. Dus het gaat er in mijn beleving om verbinding te maken met anderen. Het spreekwoord is ook niet voor niets samen sta je sterk. Hier in Aalsmeer spreken we dan ook liever over samenredzaamheid.
Gr. Willem
Leuk en leerzaam. Vooral onthutsend om te ontdekken, meer ervan bewust te worden, dat onze samenleving zich ook in dit soort situaties niet meer aangelegen laat liggen wat de overheid vindt dat het beste is. Mensen proberen eerst zelf te regelen en bekijken daarna of “het aanbod” van de overheid daar in past. De start ligt volgens mij bij je eigen buurt: ken je buren, weet wie en wat zij zijn, wellicht wat zij nodig hebben en wat je met elkaar voor elkaar kunt betekenen. Dat staat los van de buurtbarbeque, oranjefonds activiteiten of zo, maar is veel basaler: weet hebben van elkaar. Dat leert ook de ervaring van Wilnis 2003!!
Mooie bijeenkomst afgelopen donderdag. Vernieuwend in opzet en qua inhoud. Rode draden zijn meer aandacht en ruimte voor zelforganisatie, zelfredzaamheid en minder anonimiteit en afstand die nu op veel plekken is ontstaan: landbouw, hulpverlening, ontwikkelingshulp. Dit vraagt vernieuwing van ons en van de overheid. Mooi thema waar we nog lang mee verder kunnen!
Ard
Ha Alexander,
Wat leuk zeg, zo’n blog! Lekker actief op facebook ook, leuk om je te volgen.
Ik heb wel een vraag voor jou. Ik weet niet of het in je straatje ligt, maar wie weet. Ik ben wel benieuwd naar jouw kijk op de rol van de overheid en duurzame innovaties in het bedrijfsleven. Hoe beïnvloedt de overheid de ontwikkeling van duurzame innovaties?
(Dit is overigens het onderwerp van mijn bachelorscriptie waar ik op het moment mee bezig ben).
Succes met je blog!
Groetjes, Nelianne
Beste Alexander, ik ben blij verrast over hetgeen ik allemaal lees op je site.
Ik denk dat de zelfredzaamheid van de burger nog wel redelijk aanwezig is bij een groot aantal burgers maar dat deze onvoldoende ‘uitgedaagd’ wordt (interessant onderwerp).
En wat betreft de verbetering en modernisering van de overheid, daar wil ik gaarne een steentje bij bijdragen. Ik ben van mening dat we veel meer de krachten, welke er zijn in onze gemeente, moeten gaan bundelen. Soort matrix organisatie opzetten over overheid en burgers heen (fusie van overheid en burgers).
Hartelijke groet vanuit Vinkeveen
Normaal gesproken zijn er twee manieren waarop door mensen, organisaties en de samenleving als geheel wordt omgegaan met risico’s. We kunnen ons inzetten op het vermijden van risico’ en onzekerheden die het leven brengt en aan de andere kant kunnen we ook besluiten om bepaalde risico’s en/of onzekerheden te accepteren.
Duidelijk is dat in geval het risico laag wordt ingeschat en de te verwachten schade ook laag is dat men zal besluiten het risico te accepteren.
De tegengestelde situatie doet zich ook voor. Het risico wordt als hoog beschouwd en de te verwachten schade eveneens.
In dit geval zal het vermijden/preventief van het risico de beste oplossing zijn. Is het te verwachtten risico hoog maar de te verwachtten schade laag dan zal de beste oplossing zijn om zoveel mogelijke schadebeperkende maatregelen te treffen.
Het is ook mogelijk om sommige risico’s te verzekeren welke weinig voorkomen en waarbij de verwachtte schade hoog is. De kans dat iemand brand in huis krijgt is laag maar de eventuele schade is hoog. Per woningbrand met schade, bedraagt het gemiddelde schadebedrag 29 duizend euro.
Het vermijden van risico’s of het juist het nemen ervan is een keuze tussen een tweetal strategieën namelijk anticipatie versus veerkracht.
1. Anticipatie is gericht op het beheersen van onzekerheden en risico’s. Door
gevaren te analyseren en te vermijden voordat ze zijn uitgebroken, en door voorbereidende maatregelen te nemen ook in repressieve (bestrijden van de ramp) zin.
2. Veerkracht. Hierbij accepteert men (beperkte) risico’s en organiseert men zich op zo’n manier, dat het mogelijk is flexibel te reageren op een eventueel incident of onregelmatigheid.
De schrijver Wildavsky gaat er vanuit dat anticipatie en veerkracht in evenwicht moeten zijn. Wij, mensen, organisaties en samenleving, kunnen nooit op alles voorbereid zijn en elk risco erkennen en uitsluiten. Wij kunnen ons dus ook nooit goed voorbereiden op elk willekeurig risico. We kunnen wel vergaande maatregelen (veerkracht) nemen om er zorg voor te dragen dat de continuïteit van de samenleving niet in gevaar komt.
Ter verduidelijking: Doet er zich een risico voor waarbij een activiteit verstoord kan worden, dan zal in eerste instantie door middel van een pakket getroffen preventieve anticiperende maatregelen getracht worden het risico beheersbaar te houden.
Lukt dat, dan is de continuïteit gewaarborgd;
Lukt dat niet, dan moeten de repressieve maatregelen voor beheersbaarheid van het risico zorgdragen;
Lukt dat, dan is de continuïteit gewaarborgd;
Lukt dat niet en wordt de continuïteit van een activiteit geschaad dan moeten, als laatste middel, de (vooraf geplande) veerkracht inzake herstel van de schade de continuïteit redden;
Lukt dat niet, dan zal dat het einde van de activiteit kunnen betekenen.
Zijn de veerkrachtmaatregelen succesvol dan kan de activiteit over gaan tot de orde van de dag. Zijn anticiperende/preventieve maatregelen onvoldoende gebleken en komt het tot een repressief optreden, dan is veerkracht voor een organisatie belangrijk.
Wildavsky vindt dat op risico’s en onzekerheden geanticipeerd moet worden. Er moeten proactieve inspanningen worden gepleegd om de mogelijke gevaren te voorspellen. Zijn deze gevaren bekend, dan zal hierop anticiperende/preventief gereageerd moeten worden. Doet een gevaar zich voor, dan moet hiertegen weerstand worden geboden en tegen de gevolgen van het gevaar moeten wij ons verzetten. Wildavsky noemt dit veerkracht.
Veerkracht is wenselijk in situaties waarin het risico onbekend en onzeker is, maar waarbij er wel voldoende zicht is op concrete mogelijkheden om de risico’s/onzekerheid te bestrijden. Twee punten zijn dan van belang.
De eerste is: Je moet kennis hebben hoe risico’s voorkomen of bestreden kunnen worden. Als tweede is kennis over de gevolgen van risico’s belangrijk.
Aangezien rampen ook een eigen dynamiek hebben, gevaren zullen altijd onvermijdelijk zijn, kan bij een onbekende ramp de kennis van de ramp (risicobekendheid laag) onvoldoende zijn. Bij een lage risicobekendheid is de kennis over de bestrijding eveneens laag (risicobestrijding laag). Bij dit risico is een veerkrachtige rampenorganisatie wenselijk.
Het risico is bekend onze casus. Een zelfstandige gemeente heeft na het uitbreken van een ramp niet voldoende (gevolgen van risico’s) ambtenaren voorhanden. Door het instellen van intergemeentelijke rampenteams en de bevolkingsteams zal de gemeente met genoeg ambtenaren en haar bewoners anticiperen. Om zo hun langdurige parate, dan wel operationele functie te blijven vervullen, ook wanneer een ramp langer dan één dag gaat duren.
Begint zelfredzaamheid niet bij elkaar kennen en weten wat we elkaar te bieden hebben aan talenten, materialen en contacten? Ook in de eigen straat weten buren dat lang niet altijd, terwijl we elkaar prima kunnen helpen in allerlei situaties, al bij heel kleine ‘rampen’ of juist om die te voorkomen.
Beste Alexander,
Dank voor de inspirerende bijeenkomst op 21 maart.
“Overleef jij zonder hulp van de overheid??”
Dat hangt er dus maar net van af welke ramp ons treft; tsunami, burgeroorlog (Syrië) of terugval naar een cash economie (Cyprus)? En of we daarop geanticipeerd hebben en of we veerkrachtig zijn (zie vorige bijdrage aan deze blog). Veerkrachtig en zelfredzaam zijn we meer dan we zelf denken. Bij de evacuatie van de Betuwe in 1995 behoefden maar heel weinig mensen door de overheid geholpen te worden. Anticiperen op het onbekende is een heel ander verhaal. Dat is een proces wat je vooraf moet inzetten, en zonder dat er een directe noodzaak is en zonder dat het je direct wat oplevert. Maar waar wel veel verbeeldingskracht voor nodig is.
En daarom is het noodzakelijk dat de overheid anticipeert op rampen, anders is het risico vergroot dat burgens niet overleven. Met of zonder overheid.
Reinout Santing
Beste Saskia, ben het helemaal met je eens. De fundering is zeker: elkaar kennen en weten wat we elkaar te bieden hebben aan talenten, materialen en contacten. (En, … zo leuk om te doen!)
Alexander,
Helaas je sessie niet gehoord. Maar ik herken veel in de reacties en spreken ook aan.
Ben zelf groot voorstander van eigen kracht maar wel in verandering. Alles moet 3x sneller en dat wordt 5x sneller in paar jaar tijd.
Laat daarom de markt haar werking doen! Als de omgeving zelfredzaamheid vraagt, komt die er. Meest belangrijk is de snelheid en veerkracht om als overheid hierop in te spelen. En dat is nu niet de sterkste kant van de overheid. Veranderingstrajecten terugbrengen van 5 jaar naar 1/2 jaar. Flexibiliteit in besturing, inrichting en operatie zijn KSF. Hoe meer je naar de burger brengt, hoe meer je BPO doet, hoe kleiner de eigen organisatie en hoe flexibeler je bent. Regisseren i.p.v. uitvoeren.
Zal je blog blijven volgen.
Mat Keijers
Hoi Alexander,
Zo 123 scannend, zie ik dat je event en blog veel goede energie, inspiratie en verbinding tot stand hebben gebracht. Past mooi bij je rol en hoe ik je heb leren kennen.
Welke rol ligt er voor de overheid? En welke voor de burger? En voor mij?
L’etat c’est moi. 10 Kernwoorden waar ik aan denk bij de vraag wat de rol van zowel de overheid als staatsburger anno 2013 zou kunnen zijn:
1. (Probleem)Eigenaarschap
2. Wederzijdse afhankelijkheid
3. Partnerschap
4. Verbondenheid
5. Rentmeesterschap
6. Ondernemerschap
7. Zakelijkheid
8. Medemenselijkheid
9. Leefbaarheid
10. Talentbenutting
Mooi initiatief Alexander. Je krijgt wat je geeft. Ga zo door!
De vernieuwing komt van binnenuit. Nil Volentibus Arduum….
Hartelijke TALENTgroet,
Viktor Steijger
Heb duidelijk iets gemist 21 maart. Volgende keer ben ik er graag bij. Succes! Mooi initiatief.
Dag Alexander,
Proficiat met je mooie initiatief.
Een vraag waar ik mee worstel is de toenemende afrekencultuur bij lokale overheden. Veel vraagstukken worden politiek op de spits gedreven, waardoor bestuurders voortijdig opstappen. Het lijkt wel of het vinden van een zondebok dan een hoger doel wordt dan het oplossen van de kwestie.
Gevolg hiervan is dat overheden steeds meer wachtgeld moeten betalen, dat bestuurders met imagoschade zitten en dat het ambt van bestuurder steeds minder aantrekkelijk wordt.
In het verlengde hiervan vind ik dat er een beter personeelsbeleid voor politieke ambtsdragers moet komen. Iedere topsporter heeft een coach, maar als een wethouder iets aan professionalisering wil doen wordt er soms meewarig gekeken.
p.s. Ik ben trouwens benieuwd hoe je al deze vraagstukken (28 reacties) gaat tackelen! In ieder geval wil ik graag met je meedenken!
Hallo Alexander
Dankjewel voor het prettige gesprek dat wij gisteravond hebben gevoerd na afloop van de klankbordbijeenkomst in Mijdrecht. Ik heb deze website met veel interesse gelezen en wil hierbij dan ook mijn complimenten geven. Ik was verrast door je vraag “Waar kan ik jou mee helpen?
Op de één of andere manier gaf mij dat toch weer een beetje moed dat het ooit weer goed komt tussen de overheid en de burger.
Hartelijke groet,
Monique Kemper