Raak jij wel eens verzeild in de Abilene paradox?
In de afgelopen jaren spreek ik regelmatig met bestuurders, collega-ambtenaren en inwoners. Waar ik inwoners schrijf, bedoel ik overigens ook altijd ondernemers of medewerkers van maatschappelijke organisaties.
Veel van deze gesprekken gaan over de snelle veranderingen in de samenleving en het langzamere tempo, waarin lokale overheidsorganisaties mee kunnen veranderen. Of over de vraag hoe de nieuwe lokale overheid er in de toekomst uit zou moeten zien.
Het valt mij in deze gesprekken dan vaak op dat er tal van voorbeelden zijn van niet-werkende of trage systemen. Een overheidsorganisatie die niet aansluit op de vraag van inwoners of langs elkaar werkende overheidsorganisaties. Zonder dat betrokkenen (bestuurders, ambtenaren en inwoners) dat echt naar elkaar uitspreken als zij met elkaar aan het werk zijn.
Wat mij ook altijd duidelijk wordt in die gesprekken, is dat geen van mijn gesprekspartners (bestuurders, ambtenaren of inwoners) de genoemde situaties ook echt willen. En als ze wel in staat waren om naar aanleiding van de situatie dit naar elkaar uit te spreken, dan zijn zij met elkaar niet of niet voldoende in staat om structureel iets aan die situatie te doen.
De Abilene paradox
Dit soort gesprekken doen mij denken aan de beroemde anekdote van de familie die allemaal niet in de bloedhitte naar een stad in de buurt willen maar het toch doen. De tekst van de paradox is deze:
‘Op een hete namiddag terwijl ze op bezoek zijn in Coleman in Texas, zit een familie gemoedelijk een potje domino te spelen op de veranda. Totdat de schoonvader suggereert om een tripje te maken naar Abilene (85 km verderop) om te dineren. Zijn dochter zegt, ‘Dat klinkt als een goed idee’. De schoonzoon, haar man, heeft bedenkingen omdat de rit lang en heet is. Desondanks wil hij geen spelbreker zijn. Hij antwoordt: ‘Dat vind ik ook een goed idee, ik hoop alleen wel dat je moeder ook mee wil’. De schoonmoeder zegt dan: ‘Natuurlijk wil ik daar heen, ik ben al lang niet meer in Abilene geweest!’
De rit is heet, stoffig en lang. Als ze aankomen bij het restaurant is het voedsel ook al belabberd. Vier uur later komen ze weer thuis, afgepeigerd. Een van hen zegt nogal schijnheilig: ‘Het was een leuk uitstapje hè?’ Waarop de schoonmoeder zegt dat ze eigenlijk liever thuis was gebleven, maar instemde omdat de andere drie zo enthousiast waren. De schoonzoon zegt vervolgens: ‘Ik was niet erg happig om te gaan, ik deed het alleen om jullie te plezieren’. Zijn vrouw zegt daarop: ‘Ik ging alleen mee om jou een plezier te doen, je moet gek zijn om er met deze hitte op uit te trekken’. Waarna de schoonvader vertelt dat hij het voorstel alleen maar had gedaan, omdat hij dacht dat iedereen zich verveelde.
De groep leunt achterover, perplex dat ze met zijn allen besloten om een trip te maken die ze geen van allen wilden. Iedereen had er de voorkeur aan gegeven om lekker comfortabel te blijven zitten, maar uitte dat niet openlijk toen er nog een kans was om te besluiten om lekker van de namiddag te blijven genieten.’
Consequent vragen naar en praten in termen van een concrete gewenste uitkomstzorgt ervoor dat je niet in deze Abilene paradox verzeild raakt.
Dus, laat ik het je nog eens vragen:
Raak jij wel eens verzeild in de Abilene paradox? Raak jij in jouw werk bij of voor de lokale overheid wel eens verzeild in de Abilene paradox? Of raak je in de Abilene paradox verzeild wanneer je in contact komt met de lokale overheid?
En zo ja, wat ga je eraan doen om dit te veranderen… voordat het te laat is?
Laten we elkaar helpen om van de Abilene paradox af te komen!
Neem even de tijd om in het commentaarveld hieronder aan te geven wat jouw favoriete ‘Abilene moment’ EN daarbij jouw ‘concrete gewenste uitkomst’ is?
Zo leer je ze herkennen en leer je van anderen welke situaties te vermijden en welke echte oplossingen voorrang te geven om samen de overheid te vernieuwen.
En… DEEL dit artikel alsjeblieft met jouw collega’s, zodat jullie er samen over praten en er in jullie dagelijkse werk ook van kunnen profiteren.
Overleef jij zonder hulp van de overheid?
Trouwens …. als je over het onderwerp van dit artikel wilt doorpraten of doordenken, kom dan naar mijn GRATIS netwerkbijeenkomst overleef jij onder hulp van de overheid? 25 september 2013. De netwerkbijeenkomst vind plaats in het Swung House in Utrecht.
Meld je HIER direct aan!
Samen vernieuwen we de overheid!
Hartelijke groet,
Alexander Meijer
